ประวัติวอลเลย์บอล วอลเลย์บอลได้แพร่กระจายในประเทศไทย เพราะเมื่อไม่มีหลักฐานชัดเจนว่าเมื่อก่อน เป็นที่นิยมมากในหมู่ชาวจีนและเวียดนาม จนบางครั้งมีการแข่งขันกันระหว่างคณะ ชุมชน สโมสร และสมาคมในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และมีการแข่งขันถ้วยทองในภาคใต้
ในปี พ.ศ. 2477 กรมพลศึกษาได้ตีพิมพ์กฎกติกาวอลเลย์บอล แปลโดย อ.นพกุล พงษ์สุวรรณ และเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านวอลเลย์บอล จึงได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรเกี่ยวกับเทคนิคการเล่นและกติกาการแข่งขันวอลเลย์บอลสำหรับครูพลศึกษาทั่วประเทศ เนื่องในโอกาสเปิดการอบรมกระทรวงศึกษาธิการ
ปีนี้กรมพลศึกษาจัดการแข่งขันกีฬาประจำปี และรวมวอลเลย์บอลหญิงเป็นครั้งแรก นอกจากนี้หลักสูตรของโรงเรียนกลางพลศึกษายังเป็นวิชาบังคับสำหรับนักเรียนอีกด้วย เด็กผู้หญิงเรียนวอลเลย์บอลและเน็ตบอล ขณะนั้น ร.อ.หลวงศุภชลาศัย รศ. ศาสตราจารย์เป็นอธิบดีกรมพลศึกษา
ประวัติ ของ วอลเลย์บอล จนถึงปี พ.ศ. 2500 ได้มีการก่อตั้ง “สมาคมวอลเลย์บอลสมัครเล่นแห่งประเทศไทย” โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสนับสนุนและเผยแพร่วอลเลย์บอลล่วงหน้า และจัดการแข่งขันวอลเลย์บอลในระบบ 6 คน ร่วมกับหน่วยงานราชการอื่นๆ จัดการแข่งขันประจำปี เช่น กรมการกงสุล พลศึกษา คณะกรรมการกีฬามหาวิทยาลัยกรุงเทพ สภากีฬาทหาร และการแข่งขันกีฬาในประเทศไทย มีการแข่งขันประจำปีด้วย ทีมชายและหญิงทุกปี
ประวัติวอลเลย์บอลต่างประเทศ
ประวัติวอลเลย์บอล วอลเลย์บอล (วอลเลย์บอล) เกิดในปี พ.ศ. 2438 โดยนายวิลเลียม จี. มอร์แกน (วิลเลียม จี. มอร์แกน) ผู้อำนวยการฝ่ายพลศึกษา Y.M.C.A. (สมาคมคริสเตียนใหม่) สหรัฐอเมริกา ฤดูหนาวเข้ามาแทนที่กีฬา กลางแจ้งเพื่อออกกำลังกายและผ่อนคลายเมื่อหิมะตก
โดยนายวิลเลียม จี. มอร์แกน ได้เกิดความคิดที่จะพัฒนาวอลเลย์บอล ขณะดูเทนนิส เขาเลือกรื้อตาข่ายกลางสนามเทนนิส มันเป็นส่วนหนึ่งของกีฬาที่เขาคิดค้นและเลือกยางในของบาสเก็ตบอลเป็นลูกบอลที่จะตี แต่ยางในของบาสเก็ตบอลเบาเกินไป เลยเปลี่ยนมาเล่นบาสแทน ลูกบาสเก็ตบอลใหญ่และหนักเกินไป จึงสั่งทำชิ้นใหม่ขึ้นมาเป็นพิเศษ วัดขนาดเส้นรอบวง 25-27 นิ้ว และหนัก 8-12 ออนซ์ และตั้งชื่อมันว่า Mintonette
ต่อมามินโทเนตต์เปลี่ยนชื่อวอลเลย์บอลตามคำแนะนำของศาสตราจารย์อัลเฟรด ที. ฮาลสเตดที่การประชุมผู้นำพลศึกษาของวิทยาลัยสปริงฟิลด์ในปี พ.ศ. 2439 และกลายเป็นกีฬาหารายได้ เป็นที่นิยมของชาวอเมริกันทั่วโลก รวมทั้งมีการปรับปรุงและพัฒนาเป็นระยะๆ
วิธีการเล่นวอลเลย์บอล
- ทีมงานที่ได้ทำหน้าที่ ต้องเป็นผู้เล่นในตำแหน่งแบ็คขวา เป็นเซิร์ฟเวอร์เพื่อเริ่มเกม จากนั้นผู้เล่นทุกตำแหน่งจะเคลื่อนที่ตามเข็มนาฬิกา
- บริการต้องรอสัญญาณนกหวีด และเริ่มเสิร์ฟบอลภายใน 5 วินาที
- ทีมที่ทำคะแนนจะเสิร์ฟ จนเสียแต้มให้ฝ่ายตรงข้ามเปลี่ยนการเสิร์ฟ
- เมื่อลูกบอลเข้าสู่เขตแดนของทีม สามารถเล่นได้สูงสุด 3 ลูกเท่านั้น
- สามารถสกัดกั้นลูกบอลจากฝ่ายตรงข้ามที่อยู่หน้าตาข่ายได้ แต่ถ้าผู้เล่นบุกเข้าไปในอาณาเขตของฝ่ายตรงข้ามจะถือว่าฟาล์ว
- คุณสามารถขอเวลานอกได้ 2 ครั้งต่อชุด แต่ละครั้งคือ 30 วินาที
- ทุกครั้งที่การแข่งขันจบลง ต้องเปลี่ยนชุดเดียว
ประโยชน์ของวอลเลย์บอล
- ทำจิตใจให้เบิกบานแจ่มใส
- ทำให้ร่างกายแข็งแรงและมีสุขภาพดี
- เป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์
- สร้างน้ำใจนักกีฬา รู้วิธีชนะ แพ้ และให้อภัย
- ช่วยเสริมสร้างความรักสามัคคีในกลุ่ม
- ส่งเสริมการมีวินัยในตนเองด้วยคุณธรรมและจริยธรรม
- ช่วยเสริมสมรรถภาพทางกายให้สมบูรณ์และแข็งแรง
- ช่วยพัฒนาระบบการเคลื่อนย้ายให้คล่องตัว
- ทำให้พวกเขาเป็นนักแก้ปัญหาที่ดี มีความกล้าที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง
- เป็นกีฬาที่เสริมบุคลิกของผู้เล่น เพราะผู้เล่นต้องได้รับการฝึกฝนให้มีวินัย มีเหตุผล รู้จักเป็นผู้นำและรับผิดชอบ ที่ปลูกฝังนิสัยเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันอีกด้วย
- เป็นกีฬาที่มีกฎเกณฑ์ ผู้เล่นต้องเคารพและปฏิบัติตามกฎการเล่น ดังนั้นการเล่นวอลเลย์บอลชายหาดจึงสอนผู้เล่นให้มีความยุติธรรม อดทน และเคารพในสิทธิของผู้อื่น
- เป็นเครื่องมือในการไกล่เกลี่ย สร้างความสนิทสนม ความคุ้นเคย และความสัมพันธ์อันดีทั้งภายในประเทศและต่างประเทศอีกด้วย
เกร็ดความรู้เกี่ยวกับตำแหน่งในการเล่นวอลเลย์บอล
Setter ตัวย่อ S – นี่คือตำแหน่งที่สำคัญที่สุดที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นหัวใจของทีม เนื่องจากผู้เล่นในตำแหน่งนี้ต้องใช้ไหวพริบอย่างมากในการเลือกจ่ายบอลให้เพื่อนร่วมทีม เพื่อให้เพื่อนร่วมทีมทำคะแนนได้ ไม่เพียงแค่นั้นตำแหน่งนี้ยังต้องแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายอีกด้วย สามารถติดตั้งผนังสามช่วงตึกที่ด้านใดด้านหนึ่งของสนามด้วยบล็อก
Wing Spiker ตัวย่อ WS – หรือที่เรียกว่าตำแหน่ง ‘โปสเตอร์’ แต่ละทีมมีผู้เล่นสองสามคนในแบ็คคอร์ท ไม้ตีซ้ายคือไม้ตีหลักของทีม กองหน้า (หรือที่เรียกว่าเอซ) เป็นผู้เล่นฝ่ายรับที่มีทักษะสำหรับเกมรุกครั้งต่อไป ตบขวามีหน้าที่กั้นบอลจากกองหลังซ้ายของคู่ต่อสู้
Middle Blocker อักษรย่อ MB – นี่คือตำแหน่งของผู้เล่นที่อยู่ตรงกลางลานหน้า หน้าที่หลักของมันคือการสกัดกั้นลูกบอลหรือปิดกั้นเพื่อให้ทีมอื่นสามารถตีผ่านสนามได้ ฟังก์ชั่นรองคือการให้คะแนน Quick ball ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ต้องใช้ทักษะอย่างมาก ผู้เล่นส่วนใหญ่ในตำแหน่งนี้มี 2 คนขึ้นไป
Libero ตัวย่อ L – Libero คือตำแหน่งของผู้เล่นที่เชี่ยวชาญในการรับบอล จึงไม่มีความจำเป็นที่ผู้เล่นจะต้องสูง และตำแหน่งพิเศษ ผู้เล่นจะได้รับสีเสื้อที่แตกต่างจากสีอื่นๆ เพื่อแจ้งผู้ตัดสินเมื่อตัวสำรองออกจากสนาม การเปลี่ยนตัวฟรีไม่นับเป็นการเปลี่ยนตัว สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดการแข่งขัน พวกเขามักจะถูกเปลี่ยนตัวเมื่อกองหลังตัวกลางอยู่ด้านหลัง ที่สำคัญคือผู้รับฟรีจะไม่สามารถให้บริการได้ แต่ยังส่งบอลให้ผู้เล่นอื่นได้ (ทำได้เฉพาะภายในพื้นที่ด้านหลัง) ประวัติวอลเลย์บอล